Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012

Moneyball

   Υπάρχουν δύο ειδών ταινίες. Αυτές που έχουν να σου πουν κάτι και αυτές που δεν έχουν να σου πουν τίποτα. Το αν θα σου αρέσει μια ταινία είναι καθαρά υποκειμενικό. Όταν ξεκίνησα να βλέπω το Moneyball νόμιζα πως δεν θα μου πει τίποτα. Διάβασα την υπόθεση που έλεγε ότι έχει να κάνει με έναν scouter του baseball που ψάχνει να βρει παίκτες για να αντικαταστήσει αυτούς που έφυγαν και χέστηκε η φοράδα στ' αλώνι. Στην πραγματικότητα το έβαλα για τον Brad Pitt και τον Jonah Hill (κυρίως γι αυτόν) για να δω γιατί είναι και οι δύο υποψήφιοι για Όσκαρ και για να δω γιατί και το Moneyball είναι υποψήφιο για Όσκαρ καλύτερης ταινίας.
   Έτσι λοιπόν, έβαλα την ταινία και ξεκίνησα να βλέπω. Όταν η ταινία τελείωσε είχαν περάσει δύο ώρες και κάτι και εγώ παρόλο που ένα μεγάλο ποσοστό δεν το κατάλαβα (είπαμε έχει να κάνει με baseball αλλά το clue είναι ότι έφυγαν καλοί παίκτες και πήρε μικρότερους με παρόμοια ποσοστά(;) ή κάτι τέτοιο) μπορώ να πω ότι μου άρεσε αρκετά. Δεν ξέρω αν αξίζει το Όσκαρ και έχοντας δει μόνο το Tree Of Life από τις άλλες υποψηφιότητες θα έλεγα ότι μάλλον δεν θα το κερδίσει (αλλά ποτέ δεν ξέρεις με αυτούς τους Αμερικάνους). Αυτό που ξέρω είναι ο Jonah Hill δεν είναι μόνο φοβερός κωμικός είναι γενικότερα πολύ καλός ηθοποιός. Για σκηνοθεσίες, φωτογραφίες και λοιπά δεν μπορώ να πω γιατί δεν ξέρω και δεν θέλω να το παίξω ειδικός.
  Εν ολίγοις, το Moneyball λόγω του θέματος που έχει δεν έχει να πει τίποτα σε κανέναν, παρόλα αυτά είναι μια πολύ καλή ταινία με πολύ καλούς ηθοποιούς. Το πιθανότερο είναι σε μερικά χρόνια να τη βλέπουμε Κυριακές μεσημέρι στο Mega τρώγοντας τα ντολμαδάκια της μαμάς (όπως τις περισσότερες ταινίες που έχουν να κάνουν με το baseball).


Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012

Προτεραιότητες

Είναι σημαντικό να βάζεις προτεραιότητες στη ζωή σου. Να ξεχωρίζεις τα σημαντικά από τα ασήμαντα. Να βάζεις στόχους και να τους κρατάς μέχρι να τους πραγματοποιήσεις. Να αγωνίζεσαι γι αυτούς και μην τα παρατάς no matter what. Έτσι, παρατήρησα ότι είχα αρκετό καιρό να γράψω στο blog μου. Κοντά στους 3 μήνες. Και η αιτία είναι τα παραπάνω...και αυτό:

Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

Βαρεμάρα

Είμαι άνθρωπος που βαριέται. Πολύ. Δεν ξέρω σε τι οφείλεται (ναι, βαριόμουνα και δεν έκανα τίποτα και πριν την ανεργία) αλλά θα μπορούσα να κάθομαι μέσα και να μην κάνω τίποτα μέχρι να πεινάσω, να σηκωθώ να φάω και να πάω να χέσω...και μετά να συνεχίσω να μην κάνω τίποτα. Anyway, βαριέμαι να γράφω τώρα, πάω να συνεχίσω να μην κάνω τίποτα.

Υ.Γ. 1 : Διάβασα το πρώτο βιβλίο από το "Τραγούδι της Φωτιάς και του Πάγου" (το Game of Thrones, ντε!) και επειδή δεν είμαι κανάς χίπστερ για να λέω μαλακίες του τύπου "Το βιβλίο είναι καλύτερο από τη σειρα" ή "Εγω διάβασα το βιβλίο πριν δω τη σειρά" (που δεν το έκανα, απλά ήθελα να κράξω αυτούς που το λένε) ή τέλος πάντων that kind of bullshit, έχω να πω ότι ήταν πολύ καλό και ναι, η σειρά είχε πολλές διαφοροποιήσεις αλλά θέλω να πω σε όλους όσους κράζουν τη σειρά επειδή δεν είναι πιστή στο βιβλίο FUCK OF DIE!


Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

Εξωτερικό

Δεν είμαι πολυταξιδευμένος. Θα ήθελα να είμαι αλλά δεν είμαι. Δυό φόρες έχω πάει όλες κ όλες στο εξωτερικό και αυτές ήταν για 3-4 μέρες και οι δύο. Αυτό που μου έχει κάνει εντύπωση και αυτές τις δύο φορές είναι οι δρόμοι. Για την ακρίβεια είναι η κίνηση στους δρόμους. Και επειδή μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις δείτε πως είναι η κίνηση στο Μάντσεστερ σε ώρα αιχμής


















Μπορεί να φαινεται υπερβολικό αλλά δεν είναι. Οι δρόμοι είναι σχεδόν άδειοι. Και η φωτογραφία δεν είναι από καμιά κωλογειτονιά, είναι σαν να λέμε πως είναι η Σταδίου του Μαντσεστερ. Ο λόγος για τον οποίο συμβαίνει αυτό? Απλός ... ΤΑ ΓΑΜΗΜΕΝΑ ΜΕΣΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥΣ!!!
Δηλαδή μιλάμε ακριβώς στην ώρα τους. Έλεγε το λεωφορείο ότι φευγει 00:39 και έφευγε 00:39!! Πέρα από αυτό εχει κάθε 2-3 λεπτά συγκοινωνία και τα αυτοκίνητα και τα κωλοταξί δεν μπαίνουν στις γαμημένες τις λεωφορειολωρίδες οπότε τα λεωφορεία κινούνται ανενόχλητα!! Είναι πολύ απλό..είναι μια αλυσίδα. Πρώτα απ'όλα δεν παίρνεις το αυτοκίνητο σου άρα δεν  μπαίνεις στη λεωφορειολορίδα άρα το λεωφορείο δεν αργεί άρα ο κόσμος δεν αργεί στη δουλειά του και είναι ευχαριστημενος άρα χρησιμοποιεί περισσότερο τα ΜΜΜ και όχι τα αμάξια του. Είναι πραγματικά πολύ απλο...Αλλά όχι, ο Ελληνάρας πρέπει να έχει τη μερτσέντα, να παρκάρει ΟΠΟΥ ΤΟΥ ΓΚΑΒΛΩΣΕΙ και να ακούει και τον Καρρά του στο ραδιόφωνο. Γιατί ειναι έξυπνος, και σίγα μην πάει αυτός με τα ΜΜΜ να ταλαιπωρηθεί...οπότε είναι καλύτερα να κολλάει στην κίνηση για μια ώρα γιατί αυτό δεν είναι ταλαιπωρία...Αλλά τι να περιμένεις από ένα λαό που δεν εχει να φάει αλλά μαζεύει λεφτά για να πάρει "κάτι γαμάτες ζάντες αλουμινίου και μια αεροτομή" για το Zastava...

Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011

Έγινε η απώλεια συνήθειά μας

Γλείφω το οξύ απ' τις ρωγμές των χειλιών σου
και προσπαθώ να σου απαλύνω τον πόνο.
Τα χρόνια που περάσανε μ' αφήσανε μόνο
να ψάχνω την πνοή μου στον νεκρό εαυτό σου.

Ζητάω βοήθεια από ανήμπορα χέρια
που ριγούν στην αγάπη και τον τρόμο.
Πήρες λάθος τον δικό μου δρόμο
και ψάχνεις το φως μου σε σβησμένα αστέρια.

Η απουσία σου μ' εξουθενώνει
και δεν μπορώ να συνηθίσω.
Νιώθω να προχωράω μπροστά
μα πάντα φτάνω πίσω.
Κι αυτή η αλήθεια με σκοτώνει.

Σβήνω τα ίχνη από τα ψέματά μας
παραπατάω στη σιωπή.
Έγινε η απώλεια συνήθειά μας
κι ο έρωτας μια άρρωστη κραυγή.




Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011

The songs remain with rain...

Έχει συννεφιάσει και έξω βρέχει. Ο Σεπτέμβρης μπήκε δυναμικά. Είναι ωραία εποχή το φθινόπωρο. Έχει όσο ζέστη (ή κρύο) πρέπει να έχει οπότε μπορείς να βγεις και να πάρεις του δρόμους χωρίς να χρειάζεται να κοουβαλάς μαζί σου ένα τόνο αποσμητικό για να καλύψεις την κρεμυδίλα της μασχάλης. Τι καλύτερο από το να είσαι στο δρόμο, να ψιλοβρέχει και να περπατάς στη βροχή με ένα ζευγάρι ακουστικά σφινωμένα στα αυτιά ακούγοντας τους αγαπημένους σου δίσκους να συνοδεύουν τη βροχή. Ακολουθεί ένα άτυπο τοπ-4 με άλμπουμ τα οποία θεωρώ την καλύτερη παρέα για βροχή.

1. Pink Floyd - Animals


Εικόνες που δημιουργεί/ ιδανικές συνθήκες ακρόασης.
Γκρι ουρανός στη βιομηχανική Αγγλία της δεκαετίας του '70. Δυνατή βροχή και ταχύ περπάτημα στο πεζοδρόμιο προσπαθόντας να παραμείνω στεγνός κατώ από τη μεγάλη μαυρη ομπρέλα που έχω στο χέρι. Ο πεσιμισμός και η μελαγχολική μουσική του άλμπουμ ταιριάζει με τη μουντίλα του ουρανου και με κανει να σκέφτομαι για το μέλλον όχι μόνο το δικό μου αλλά και της κοινωνίας γενικότερα.


χαρακτηριστικό κομμάτι: Pigs (Three Different Ones)



2. Crippled Black Phoenix - I vigilante



Εικόνες που δημιουργεί/ ιδανικές συνθήκες ακρόασης.
Παιδιά των Floyd. Ίδιο μοτίβο με παραπάνω (μουντίλα, μελαγχολία κλπ) αλλά τελείως διαφορετικό κόνσεπτ. Εδώ κλείνω τα μάτια και βλέπω ασπρόμαυρα τοπία (σαν σε ντοκυμαντερ) από το Κατεχόμενο Παρίσι του 1940. Βροχερό βράδυ με τους Γερμανούς να είναι παντού και βιαστικό περπάτημα γιατί σε λίγη ώρα έχει απαγόρευση κυκλοφορίας. Παρόλο το κρύο που έχει βαθιά μέσα σου καίγεσαι. Καίγεσαι για εξέγερση και για ελευθερία και κάπου εκεί μπαίνει η διασκευή στο Of A Lifetime των Journey και σου δίνει το έναυσμα να ενεργοποιήσεις τα εκρηκτικά που έχεις φυτέψει στο θέατρο που έχουν μαζευτεί οι φασίστες...

χαρακτηριστικό κομμάτι: Bastogne Blues




3. Ulver - Perdition City


Εικόνες που δημιουργεί/ ιδανικές συνθήκες ακρόασης.
Βράδυ. Ακουστικά. Βροχή. Τα φώτα της πόλης τρεμοπαίζουν αναμεσα στις στάλες της βροχής. Τα αυτοκίνητα πάνε και έρχονται και εγώ με γρήγορο βήμα περπατάω για να μπω στον ηλεκτρικό. Μέσα, μπαίνω και κάθομαι όρθιος δίπλα στην πόρτα. Τα φώτα έχουν γίνει λιγο πιο θολάκαθώς οι σταγόνες που κατρακυλούν στο τζάμι της πόρτας έχουν πολλαπλασιαστεί. Παρόλ' αυτά τα χ΄ρωματα της νύχτας είναι εκεί. Πορτοκαλί, όκκινα, άσπρα φώτα και το μαυρό του ουρανού να δίνει το ιδανικότερο background δένοντας απόλυτα με τη μουσική.

χαρακτηριστικό κομμάτι: Lost in Moments


4. Electric Wizard - Witchcult Today



Εικόνες που δημιουργεί/ ιδανικές συνθήκες ακρόασης.
Είναι νύχτα. Είμαι στο Λονδίνο. Φοράω το καμπαρντινέ παλτό μου, στη μασχάλη έχω την εφημερίδα και κρατάω την ομπρέλα μου στο χέρι. Ρίχνει ψιλόβροχο αλλά δεν είναι τόσο δυνατό για να ανοίξω την ομπρέλα. Καθώς προχωράω στο δρόμο για το cafe που με περιμένει ο Jus βλέπω κάτι σκιές. Δεν δίνω σημασία. Ο δρόμος έχει σκοτεινιάσει για τα καλά και η μόνη μου παρέα είναι η σκιά μου από μια μακρινή λάμπα. Κάποιος είναι πίσω μου. Γυρίζω να κοιτάξω αλλά δεν βλέπω κανέναν. Συνεχίζω με γρηγορότερο βήμα...κι όμως...κάποιος είναι εκεί...το νιώθω...ξαφνικά αισθάνομαι ένα χέρι στον ώμο μου. Γυρίζω να κοιτάξω και βέπω ένα ον πέρα από κάθε φαντασία..τελείως ακατονόητο...Δεν μπορώ να καταλάβω τι είναι...δεν έχω καν το χρόνο για να σκεφτώ από ποιόν αποτρόπαιο, ξεχασμένο κόσμο μπορεί να προέρχεται...Το βλέμμα του με τρυπάει...Νιώθω την ανάσα του στο πρόσωπό μου...Κατι μουρμουρίζει που δεν το καταλαβαίνω την πρώτη φορά...μετα ξαναλέει το ίδιο πράγμα...λέει το όνομα μου..το λέει με ένα αργόσυρτο αηδιαστικό τρόπο, σχεδόν σαν φίδι...με το χέρι του μου κλείνει τα μάτια και τότε....ξυπνάω...μόλις τελείωσε ο δίσκος. Σηκώνομαι..το βιβλίο του Lovecraft πέφτει από την αγκαλιά μου. Μαζεύω το μπουκάλι με τη σανγκρία, κλείνω τα φώτα και βάζω το πικάπ να παίζει το δίσκο από την αρχή και ξαναπέφτω για ύπνο...άφησα ένα όνειρο(;) στη μέση...

χαρακτηριστικό κομμάτι: Witchcult Today

Παρασκευή 26 Αυγούστου 2011

Sleeping Giant

Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να θες να κοιμηθείς και να μην μπορείς. Είναι χειρότερο και από το να σου τρώνε το γλυκό που έχει αφήσει επίτηδες για να το φας το βραδυ ή ακόμα και από το να σου κάνουν σπόιλερ για το Game Of Thrones.

[period mode on/]
Ειδικά στο στρατό αυτό συμβαίνει ALL THE FUCKING TIME!! Εκεί που λες "ωραία, θα την πέσουμε 2 ωρίτσες" θα εμφανιστεί κάποιος που θα μπαινοβγαίνει στο θάλαμο σαν γαμημένος καουμπόης (copyright Καρκ. ) κοπανόντας πόρτες, παράθυρα, φοριαμούς, πολυέλαιους, κολυμπήθρες και δεν ξέρω εγω τι αλλο ή θα τύχει να κοιμάται δίπλα σου ο τύπος που κατάπιε κομπρεσέρ ή ο κλασσικός υποχόνδριος με τα δεκαπέντε χιλιάδες σακουλακια που έχουν μέσα αλλα σακουλάκια που έχουν μέσα την οδοντόβουρτσα και την οδοντόκρεμα και κάνουν "χρίτσι χρίτσι" όλη την ώρα. "Ο ύπνος μειώνει τη θητεία". Ποιός το είπε αυτό; Πραγματικά...ποιός;;;; Όποιος και να το είπε είναι σίγουρα ΜΕΓΑΛΟ ΚΩΛΟΒΥΣΜΑ (ή μεγάλος γιωτάς) και σίγουρα την έβγαλε σε κανά ΥΠΕΘΑ (εχμ..γκουχ...Ψηλός - Μαύρος...γκουχ...γκουχ). 

Το πρόγραμμα του στρατού είναι ειδικά μελετημένο και σχεδιασμένο να μην κοιμάσαι ποτέ. Όσοι με ξέρουν καλά μπορούν να καταλάβουν το μαρτύριό μου.  Το πρώτο πράγμα που θα κάνω μόλις απολυθώ θα είναι να κοιμηθώ και αφου ξυπνήσω να χέσω και να ξανακοιμηθώ και μετά να κάθομαι απλά στο κρεβάτι και να καταναλώνω οξυγόνο. 

Αλλά μέχρι τότες έχωμεν καιρόν (ευτυχώς όχι πολύ - 314 λελέ) Τώρα μόνο υπομονή και ρεντμπουλ για να την παλέψουμε (καφέ δεν πίνουμε γιατί μας πηγαίνει σερπαντίνα). Βέβαια, μπορεί κάποιος να πει πως όλα αυτά είναι υπερβολές ίσως και να είναι και απλα να γκρινιάζω γιατί τις 3 τελευταίες μέρες έχω κοιμηθεί 9 ΓΑΜΗΜΕΝΕΣ ΩΡΕΣ!!!!
Anywayz, νύσταξα τώρα. Σας χαιρετίζω και πάω να κοιμηθώ....NOT!!!!
[period mode off/]

Good night sweet prince